Terug naar JARENLANGE EXPERTISE

Drukbezochte Hofmeier Connectmeeting Woningcorporaties

Met het thema ‘License to Operate’ wisten Marjolijn Vencken en Herman Pleij, ieder vanuit een eigen invalshoek, onder leiding van Frenk van de Linden het publiek zeer te boeien. Frenk trapte af met een anekdote over Freddie Heineken en zijn drang om ‘vrij’ te blijven denken. Vrij van je omgeving en je geschiedenis. 

Woco2
Bron: Shell, Marjolijn Vencken

“Als je eens gegijzeld bent geweest, blijf je dat altijd”, vertelde Heineken Frenk tijdens een interview. “Daar moet je je los van proberen te maken en dat kan in je gedachten.” Volgens Frenk kunnen Woningcorporaties daar wellicht hun voordeel mee doen bij het loskomen van het (recente) verleden. 

Marjolijn Vencken beet inhoudelijk het spits af. Ze gaf aan dat het politieke landschap drastisch veranderd is de laatste twintig jaar. Politici staan onder invloed van hypes en publieke opinie, coalities en focus veranderen snel, de politiek is onzeker en partij posities zijn minder voorspelbaar. We leven vooral in ‘the age of distrust’. Daar hebben corporaties last van, dat levert regeldruk op. Ze schetste twee bewegingen die ook voor corporaties belangrijk zijn. De een is dat er een beweging waarneembaar is van ‘trust me & show me’ naar ‘join me’. De ander is dat steeds manifester wordt dat het niet alleen gaat om jouw zaken en belangen, maar dat die zaken in nauw verband staan met de belangen van je stakeholders. Een beweging van stakeholder model naar society model, waarbij je meer als onderdeel van de maatschappij en als businesspartner optreed. 

Essentie van haar verhaal was dat het noodzakelijk is om je met je omgeving te verbinden en dat je daarbij over je eigen schaduw heen moet kunnen stappen. “In deze tijd zie je de bereidheid om je aan een nieuw, hoger maatschappelijk doel te verbinden. Find the sweet spot in the middle, daar waar iedereen zich aan kan verbinden. Duurzaamheid is daar een goed voorbeeld van. Versnelling is daar mogelijk met partijen die elkaar in het midden gevonden hebben door oude ballast over boord te gooien en gezamenlijk op zoek te gaan om met ‘iets nieuws’ te beginnen.”, aldus Marjolijn.

Vervolgens nam Herman Pleij ons mee in zijn cultuurhistorische beschouwing over hoe het toch kan dat wij als klein land in staat zijn om grootse dingen voor elkaar te krijgen. Hij verhaalde op zijn kenmerkende wijze dat alles te maken heeft met onze volksaard. Wij zijn wars van grote leiders. Zodra je je kop boven het maaiveld uitsteekt ‘gaat-ie-deraf’. Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Iedereen in ons land heeft een mening en ventileert die dan ook te pas en te onpas. We vinden dat iedereen gelijk is en handelen daar ook naar. Met regelgeving proberen we iedereen zoveel mogelijk gelijk te schakelen, waardoor we natuurlijk overgereguleerd raken. Dat resulteert dan weer tot grote creativiteit om zaken voor elkaar te krijgen. Toch heeft dit allemaal wel degelijk een functie. We polderen ons rot en het bij elkaar brengen van uiterste standpunten levert uiteindelijk een door iedereen gedragen uitkomst: “Dit is het beste dat we gegeven de omstandigheden konden bereiken.” Het heeft ook te maken met onze handelsgeest. Door uitersten op te zoeken, maar tegelijkertijd wel met elkaar in gesprek te blijven, kunnen we toch tot overeenkomst komen. 

Woco4Essentie van het verhaal van Herman Pleij: “Een leider moet vooral een gespreksleider zijn en maak gebruik van de kracht van de werkvloer, want we barsten met z’n allen van de goede ideeën.”

Frenk van der Linden startte daarna de discussie met de zaal door te vragen wie er meer voor de lijn van Marjolijn was (gooi de ‘oude’ ballast, schandalen en misstanden, overboord en begin helemaal op nieuw) of wie er meer op de lijn van Herman Pleij zat (polder door en probeer er met de ervaringen uit het verleden samen uit te komen). Het merendeel van de zaal voelde meer voor de lijn Pleij, zij het dat er wel duidelijk bij werd gezegd dat het niet meteen een harde tegenstelling was. In het volgende vragenrondje gaven diverse medewerkers, bestuurders en RvC leden van corporaties aan waar ze in de praktijk tegenaan liepen en waar ze behoefte aan hebben. Conclusie was dat het er vooral om ging om met elkaar de schouders eronder te zetten. Er is behoefte aan innovatie en meer samenwerking voor corporaties onderling, maar ook met stakeholders.

Woco5

In een driegesprek gingen Peter van Gilst (Hofmeier), Rogier van der Laan (Woningbedrijf Velsen) en René Tulner (Wijnvoordeel.nl) met elkaar in gesprek over waar je nu je License to Operate aan ontleent en wat daarvoor belangrijk is. Voor Tulner was het zonneklaar: ‘weet wat je klant wil’. Met de huidige sociale media en ICT-instrumenten kun je ontzettend veel over je klanten te weten komen. Rogier van der Laan benadrukte dat Woningcorporaties digitaal weliswaar veel gegevens hebben, maar weinig ‘weten’ van de klant. De medewerkers in het veld weten daarentegen weer heel veel van de klant. Voor Peter van Gilst lag het net even anders. Hij vindt het opvallend hoe weinig corporaties de urgentie voelen om in te spelen op de ontwikkelingen om hen heen. Als voorbeelden noemde hij de aanstormende privacyregelgeving, maar ook het scheiden van DAEB en niet-DAEB. “Wij worden vaak pas gebeld als het vijf voor twaalf is, maar ook wel eens als het al vijf over is.” 

Frenk van der Linden verbaasde zich erover: “Als het nu zo dringend is om te weten wat ‘de klant’ wil, om stappen richting de toekomst te zetten waarom vraag je het hem dan niet gewoon?” Vanuit de zaal kwam de reactie dat het ook wel een beetje aan de sector ligt. Wij zijn (te) afwachtend en laten veel zaken gewoon over ons heenkomen. De aard van de sector is er niet naar om vooruit te kijken. Wij pakken nieuwe ontwikkelingen niet zakelijk op en aan. Advies van Tulner: “Onderzoek de behoeften van de klant beter en weet meer van je klanten.”

De middag werd afgesloten met een Worldcafé. De deelnemers gingen in groepen uiteen en bespraken hoe een (nieuw) License to Operate kan worden vormgegeven. Gezien het verloop van de middag was niet verrassend dat de uitkomst op hoofdlijnen was dat we meer samen moeten werken met elkaar en onze stakeholders. Dat dat lang niet altijd eenvoudig zal zijn, maar dat we vooral op zoek moeten naar wat ons bind. Tegelijkertijd moeten we gezamenlijk proberen de regeldruk waar we last van hebben te verminderen. 
Frenk van der Linden sloot de middag af, bedankte de aanwezigen en complimenteerde hen voor de actieve deelname. Bij de borrel werd nog lang nagepraat en werden discussies die waren ontstaan bij het Worldcafé nog even afgerond.

Wij vonden het een uiterst geslaagde middag en zien u dan ook graag bij onze Connectmeeting volgend jaar! 

Voornaam*
Achternaam*
Velden met * zijn verplicht
Hidden
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.