Terug naar JARENLANGE EXPERTISE

In de Tweede Kamer is op 9 februari door het aannemen van de motie Beckerman c.s. in grote meerderheid ingestemd met bevriezing van de huren voor sociale huurwoningen voor het jaar 2021. De minister heeft in haar Kamerbrief van 17 februari aangegeven hoe zij de motie gaat uitvoeren. Eens te meer het bewijs dat politici weinig kennis van zaken hebben en geen benul hebben van de kwalijke lange termijn effecten die ze veroorzaken. Want wat zijn nu de belangrijkste drijfveren voor dit besluit geweest? Het lijkt sympathiek, bevries in deze moeilijke tijden de huren van mensen in de sociale huursector. Maar is dat ook zo?

Welk probleem wordt hier nu eigenlijk opgelost? Woningcorporaties blijken al vanaf het begin van de coronacrisis de problemen bij huurders te monitoren. Ze blijken uitstekend in staat om maatwerk te leveren en huurders die in de problemen (dreigen) te komen te kunnen bijstaan. Met maatwerk blijken de meeste problemen op te lossen. Beste bewijs daarvan is het minimale aantal huisuitzetting de afgelopen periode. Het niet kunnen betalen van de huur blijkt dus helemaal geen probleem te zijn.

Het is daarentegen ook belangrijk om eens goed te bezien wat uitvoering van deze motie inzake de huurbevriezing nu eigenlijk nog meer veroorzaakt! De minister, die overigens instemt met de motie en aangeeft dat ze hem gaat uitvoeren, benoemt in de hierboven genoemde Kamerbrief al wel ook een aantal bijkomende effecten. Zij overziet wel degelijk de impact van deze maatregel. Het zorgt namelijk voor structureel en exponentieel minder investeringscapaciteit bij woningcorporaties. Dat ze er met het rekensommetje slechts enkele tientallen miljarden naast zit à la, maar ze ziet het wel! Denkfout is dat het eenmalig een huurverhoging missen te compenseren zou zijn met het eenmalig misgelopen huurbedrag. Maar dat is niet zo. Het effect werkt exponentieel door, aangezien voor de komende jaren de huren (en daarmee ook de verhogingen) lager blijven. Gevolg van die verminderde investeringscapaciteit is dat langjarig de mensen voor wie deze maatregel bedoeld is zullen worden geraakt. Deze eenmalige maatregel heeft namelijk effect op decennia erna.

Woningcorporaties kunnen daardoor namelijk minder nieuwe sociale huurwoningen bouwen (en dat in tijden van woningnood), minder uitgeven aan het onderhoud van sociale huurwoningen, minder sociale huurwoningen renoveren en verduurzamen en minder investeren in leefbaarheid en dat terwijl het beroep op woningcorporaties ondanks alle stoere praatjes van oud minister Blok nog steeds onverminderd hoog blijft. Bijkomend effect is ook nog eens dat de Staat zelf, doordat corporaties minder kunnen investeren, waardoor ook de werkgelegenheid in de bouwsector minder groeit, enorme bedragen aan mogelijk belastinginkomsten misloopt.

Er worden door dit besluit dus eigenlijk een paar hele grote problemen bij en voor toekomstige generaties neergelegd! Van het zo sympathiek lijkende SP voorstel dat goed zou zijn voor de achterban blijft weinig meer over dan een eenmalig cadeautje in verkiezingstijd. Een cadeau waar later, juist door degenen voor wie dit cadeau bedoeld is, een hoge prijs voor moet worden betaald!

Voornaam*
Achternaam*
Velden met * zijn verplicht
Hidden
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.